Органското производство на храна е тренд кој во последните години се шири низ светот, а не ја заобиколи ниту Хрватска. Но, за нашите соговорници, д-р. Весна Самобор и д-р. За Ивка Кватерњак, професорка на Вишата економска школа во Крижевци, еколошкото производство не е тренд туку едноставно начин на живот. Затоа не треба да чуди, се согласуваат тие, дека се повеќе потрошувачи бараат органски одгледана храна, најмногу поради свесноста за нејзиното влијание врз здравјето и животната средина.
Како производот станува еко?
Во однос на конвенционалното производство на храна, некои од предностите на еколошкото производство се дека со практикување на овој метод се намалуваат емисиите на штетни гасови, потрошувачката на вода, загадувањето на почвата и се поттикнува одржливиот развој. Исто така, потрошувачката на еко-производи има корисни ефекти врз нашето тело. Имајќи предвид дека во еколошкото земјоделство, објаснуваат професорите, не се користат синтетички минерални ѓубрива или пестициди, логично е таквите производи автоматски да се поздрави за човечкиот организам.
– Постојат различни француски и германски студии кои со сигурност докажуваат дека групите луѓе кои консумирале органски производи имале многу помали шанси да заболат од рак. Од друга страна, оние кои консумирале конвенционално произведена храна имале значително поголем ризик од болести. Важно е да се разјасни дека проблемот не е само со синтетичките минерални ѓубрива. Органската храна не смее да содржи никакви адитиви. Адитивите се една од главните причини за здравствени промени во нашето тело и се поврзани со развој на рак – објаснува д-р с. Самобор.
Но, патот до производител на органска храна може да биде долг, а условите кои мора да се исполнат, истакнуваат соговорниците, се континуирано и строго контролирани.
– За да станете органски производител, прво мора да контактирате со едно од контролните тела или мониторинг станиците во органското производство. После тоа, следува преоден рок. Ако зборуваме за производство на, да речеме, зеленчук, тој преоден рок трае една година. Доколку се занимавате со повеќегодишни насади, тогаш преодниот период трае вкупно три години. Во овој период се треба да се работи во согласност со стандардите на еколошкото производство. Важно е да се истакне дека тогаш еко-производителот нема право да користи ниту хрватска ниту европска „еко“ ознака. Дури по преодниот рок може да бара потврда, односно право на користење на тој знак – објасни професорот Кватерњак.
Постојаната едукација секако е многу важна, на различни нивоа, посочува професорот Самобор, но многу е важен и начинот на кој се пренесуваат знаењата за еколошкото производство, бидејќи овој начин на производство е филозофија на животот и треба да се верува во неговите придобивки.