По реакциите во јавноста за посетата на „Јутарњи лист“ во училиштето каде учеше Вања, „Макфакс“ побара одговори од редакцијата на хрватскиот медиум. Поставивме неколку прашања за да нѝ раскажат се случувало во Песталоци. Одговор добивме од авторот на самиот текст, Душан Миљуш, кој бил во Скопје. Неговиот одговор ви го пренесуваме во целост:

„Дента пред да тргнеме за Скопје, 6 декември, ја контактирав Општина Центар, бидејќи бројот на училиштето Ј.Х.Пестаоци не беше во функција, бидејќи, како што дознав, привремено беше недостапен за училиштето да не се вознемирува непотребно.

Ден 7. Декемри, колега и јас се упативме во училиштето и влеговме во дворот. Затекнавме госпоѓа која очигледно работи во училиштето и ѝ се претставивме: дека јас сум новианар од Јутарњи лист, а колегата е фоторепортер од агенцијата Кропикс и дека само ќе го снимаме букетот којшто го видовме на училишната клупа на влезот. Таа ни рече дека може да го снимаме само тоа и ништо повеќе. Во меѓувреме, од канцеларија излезе госпоѓа која ни се претстави како директорка и побара од колегата да ги избрише сите фотографии што ги направил и тој го направи тоа.

Меѓутоа, ѝ објаснавме на директорката, која инсистираше да го напуштиме училиштето, дека сме новинари од Хрватска, дека дојдовме до тука заради убиството на нивната ученичка, бидејќи тоа е случај кој се следи не само во Македонија, туку дека сите написи беа широко читани и на нашиот портал. Ѝ објаснавме дека ниту училиштето, ниту учениците нема да ги ставиме во било каков негативен контекст, напротив, ќе пренесеме дека тоа е трагедија која ги погодила сите ученици, не само од тоа училиште, како и професорите и целиот персонал. Исто така, ѝ кажавме како на ФБ профилот видовме емотивна порака за убиената ученичка. Директорката Атанасова после тој воведен дел, каде настапи доста авторитативно, дека само таа може да им даде дозвола на медиумите, без обзир кого ние сме контактирале, сепак прифати со нас на кратко да поразговара, а во тој момент наиде и класната наставничка на убиената ученичка. Накратко не запозна со неа, ние разменивме две реченици, а таа си замина. Тоа беше на 7 декември, во 12:20 часот и ние се задржавме максимум 10 минути.

Директорката ни дозволи само да ја снимаме книгата со проштални пораки и букет цвеќе. Со нејзина изричита дозвола и таа книга и фотографија, која ние не ја затекнавме на клупата каде имаше букет, беше донесена од нејзината канцеларија.

Во разговорот ѝ кажавме дека го контактиравме кабинетот на градоначалникот на општина Центар и дека замоливме да се контактира училиштето и ако е можно да не најави за да поразговараме со некој од одговорните лица. На денот кога се упативме во училиштето не можевме лично да го добиеме градоначалникот затоа што бил отсутен од кабинетот, но кога дојдовме во уличиштето ѝ кажавме на директорката дека го контактиравме кабинетот на градоначалникот, на што таа рече „да, знам, ама јас сум таа која единствено може да даде дозвола и никој од медиумите не доби дозвола за разговор, ниту со професорите, ниту со учениците“ (на што не ни инстистиравме). Ѝ се заблагодаривме што ни дозволи да ја снимаме само таа фотографија и накратко да поразговараме и го напуштивме школото, а таа на одење ни даде и монографија на училиштето „Песталоци“ на Кочо В. Костов.

И сфативме дека повикувањето на кој било авторитет над директорката на школото нема да помогне да извршиме разговор со неа и да ја снимаме наведената фотографија, без нејзина дозвола, или било кој од персоналот од училиштето.

Претпоставувам дека единствена причина поради која се нафати да зборува со нас е фактот што сме дојдени од Загреб поради убиството на нивната ученичка, иако притоа на ниту еден начин не излезе од рамките на професионалниот однос со меидумите како директорка во таква деликатна ситуација. Мислам дека никако не може да се донесе заклучок дека градоначалникот на општина Центар бил тој што ни дал дозвола да влеземе во школото, ниту се обидовме, бидејќи од првобитниот настап ни беше јасно дека доколку не постапиме според наредбите од директорката може да имаме проблеми, што никако не ги сакаме.“

Став побаравме и од директорката на училиштето. Испративме прашања на официјалниот меил на училиштето, но одговор, до овој момент, не добивме.

Претходно, градоначалникот Герасимовски за „Макфакс“ рече дека ниту имал контакт, ниту дал дозвола, на хрватски новинари да влезат во училишето.