Следевме неидентификуван летечки објект во областа на Загреб. Алармот се вклучи и стотина од нас излеговме надвор ноќе и погледнавме во необичната светлина на небото. Ова за хрватскиот весник „24сата“ го изјавил Хрват кој во средината на 80-тите служел како офицер во силите за воздушна одбрана на ЈНА.

Тоа било мистерија која и денес го држи буден, бидејќи ниту еден од сведоците од војската никогаш не добил одговор што се случувало на небото над Хрватска таа ноќ.

„За необичната светлина прв ни раскажа војникот кој беше на стража. Не предупредија со сирена, за неколку минути требаше да бидеме спремни за акција. Работеше радарот П18, а воочувањето го потврдивме со таргетскиот радар на ракетниот систем Волхов. Потоа гледав сè на екранот. Се упати кон Загреб. Бевме спремни да пукаме во него“, ја раскажал офицерот приказната и побарал анонимност.

Иако поминале речиси 40 години, разузнавачките служби, наводно, според тврдењата, се обиделе да се погрижат никој никогаш да не зборува за тоа.

„Ракетниот систем Волхов беше распореден за одбрана на Загреб. Бев зад радарот за таргетирање и успеавме двапати да го покриеме. Гледањето на радарот само значеше дека НЛО-то е направено од некој вид метал. Но, секогаш кога ќе го фатевме, тој буквално ќе скокнеше“, раскажа сведокот, додавајќи дека тоа можел да го направи или поради неговата голема брзина или поради некоја напредна технологија, невидена во тоа време.

„Секогаш кога пукаа во него, како да се огласуваше аларм. Се одбиваше и бегаше. Сè траеше од 15 до 20 минути. Луѓето надвор гледаа во таа светлина. Не би знаел каква форма е. Тоа секако ги надмина границите на денешната технологија“, вели офицерот кој би ги споредил можностите на НЛО со денешниот американски борбен авион Ф-35, само многукратно побрз.

„Во еден момент НЛО само исчезна во празнината на небото. Сето тоа го документиравме, секој момент од борбениот маневар, но следниот ден т.н чувари буквално ја скинаа страницата. Имајте на ум дека овие документи беа означени. Секоја страница беше означена и печатена прецизно за да не се случи тоа, некој да прикрие нешто, а тие едноставно ја искинаа и си заминаа“, изјави сведокот за „24сата“.

Им забранија на сите да зборуваат за инцидентот, но тоа беше главна тема во мензата, но и на средбите со други војници во тогашна Југославија.

„Не успеаја. Луѓето отидоа во кафулето пред касарната и по две ракии сите дознаа за таа приказна“, се присети офицерот.

Целата сторија на 24сата.