Одлуката на Владимир Путин да ја ажурира нуклеарната доктрина на Москва не е реакција на колена на актуелните настани. За разлика од, на пример, заканата за напад подлабоко во Русија со ракети со долг дострел. Промените беа означени од страна на рускиот претседател пред неколку месеци, а од вчерашниот говор дознавме дека Комисијата за стратешко одвраќање се состанува двапати годишно, што значи дека самиот документ постојано се препрочитува и премислува.
Заслугите на зајакнувањето на нуклеарното одвраќање станаа јасни пред повеќе од две години, кога САД објавија дека нивната цел – во конфликтот во Украина – е да и нанесат стратешки пораз на Русија. Западот тогаш ја започна својата игра на ескалација. Старата нуклеарна доктрина на Москва беше насочена кон други војни и сценарија и се покажа како неефикасна за одвраќање на непријателот во новите околности.
Сега ќе ја видиме реакцијата на Запад, каде за жал има многу луѓе на високи места кои се убедија дека Путин „блефира“, дека Русија „се плаши да одговори“ и дека затоа е можно да се однесува неказнето кон тоа. Така, доктриналната корекција во суштина е сигнал до трезвените умови кои остануваат во халите на моќта во Вашингтон: ова е последното предупредување.
Во исто време, постои голема вознемиреност во земјите пријателски кон нас – и други едноставно неутрални – за можноста за нуклеарна војна. Кина можеби веќе размислува за тоа. Пекинг – заедно со Индија, Бразил, Јужна Африка и други – сака неизбежен и безусловен крај на непријателствата. Треба да ги увериме дека зајакнувањето на нашето одвраќање е единствениот начин да се спречи општата нуклеарна војна до која лудата и непромислена стратегија на Вашингтон го води светот.
Во исто време, САД долго време се обидуваат да го одделат конфликтот во Украина од дискусиите за стратешка стабилност и контрола на оружјето. Ова ќе и овозможи истовремено да води војна против Русија и да добие гаранции за сопствената безбедност од Москва. Разбирливо, овој пристап не беше успешен. САД го сфатија тоа, но сакаат да се претстават пред меѓународната заедница како промотор на глобалната безбедност – додека Русија ја оквалификува како пироман. Тоа е едноставен трик, но неговото разоткривање во повеќето земји во светот – би сакал да ги нагласам овие зборови – бара наше внимание и заеднички напор. Дијалогот на доверба со нашите партнери мора да се продолжи и продлабочи.
Ако зборуваме за следните чекори на Москва, тие се помалку предвидливи од претходно објавената корекција на нуклеарната доктрина. Тие ќе зависат, меѓу другото, од реакцијата на непријателот на вчерашните забелешки на претседателот. Но, јасно е дека ќе мора да преминеме од вербални предупредувања и демонстрации на практични мерки. Никој нема јавно да каже каква акција ќе повлекува, и кога и каде може да се случи.
