Во кино салите ширум Австралија се појави документарениот филм за Јелена Докиќ, во кој поранешната тенисерка зборува за различни теми, меѓу кои и играњето за репрезентацијата на Југославија.

Докиќ претрпела физичко и психичко малтретирање од нејзиниот татко, кој ја принудил да игра за репрезентацијата на Југославија во 2001 година:

„Би прифатила 100 години злоставување кога би можела да го вратам тоа што неколку години не играв за Австралија“, призна Докиќ и додаде:

„Тој ми одзеде нешто што толку многу го сакав. Ми го одзеде во тој момент. Тој седи во хотелска соба и го гледа ова додека 15.000 луѓе ме исвиркуваат. Сакав само да пропаднам во земја и да исчезнам и никогаш да не се вратам”.

Докиќ признава дека би издржала тешка семејна ситуација и злоставување отколку да и бидат одземени блиските луѓе.

„Би прифатила секаква злоставување, што било на овој свет, доколку не го поминам лично, на не ми бидат одземени моите луѓе. Австралијците и моите обожаватели и сите кои отсекогаш ме поддржувале, да не беа потребни 10 или 15 години додека не излезе мојата книга за да ја дознаат вистината и колку навистина ја сакам Австралија“.

Докиќ беше четврта тенисерка во светот, а нејзиниот најдобар Грен слем пласман беше полуфиналето на Вимблдон во 2000 година.