Според календарот на МПЦ (Јулијанскиот календар) денеска е 21 јуни.
Светиот маченик Јулијан Тарсиски
Од благородно, сенаторско потекло; живееше во Тарс Киликиски, пострада во времето на Диоклецијан. Иако имаше само осумнаесет години кога беше подложен на мачење за верата, Свети Јулијан беше веќе доволно воспитан и утврден во христијанското благочестие. Царскиот намесник го водеше со себе цела година од град во град, постојано мачејќи го и наговарајќи го да се одрече од Христа. Мајка му оддалеку го следеше Јулијан. А кога намесникот ја фати и ја испрати да го посоветува својот син да се откаже од Христа, таа три дена му го зборуваше на синот во затворот спротивното, влечејќи го и храбрејќи го да не паѓа со духот, туку смело и со благодарност кон Бога да појде во смрт. Тогаш мачителите го зашија Јулијан во вреќа со песок, скорпии и змии, па го фрлија во морето. Мајка му исто така умре маченички. Неговите мошти брановите ги исфрлија на брегот, а верните ги пренесоа и чесно ги погребаа во Александрија, во 290 година. Подоцна тие мошти беа пренесени во Антиохија. Дојде време кога Свети Јован Златоуст одржа пофално слово за Светиот маченик Јулијан: „Од усните на мачениците исходеше свет глас и заедно со гласот се излеваше светлина појасна од сончевите зраци“. И уште: „Земи кого сакаш, избезумен или демонизиран и приведи од нив кај овој свет гроб во којшто лежат маченички мошти и ќе видиш како тој (демонот) веднаш ќе отскокне и ќе побегне како од палежен жар“. Од овие зборови е јасно колку многубројни чуда мора да се случувале на гробот на Свети Јулијан.
ОД КАТОЛИЧКИОТ КАЛЕНДАР
Денеска е 4 јули.
Света Елизабета Португалска
Денес ја славиме Света Елизабета (Елизабета, Изабел) од Арагон или Португалија, принцезата од Арагон и кралицата на Португалија. Родена е во 1271 година во палатата Алјаферија, во Сарагоса (Арагон), како ќерка на арагонскиот крал Петар III. На дванаесет години се омажила од политички причини за португалскиот крал Дионисиј (Динис). Имал многу вонбрачни врски, но Елизабета поднесувала сè со натчовечка добрина и евангелско трпение, па дури и со љубов ги прифаќала неговите вонбрачни деца. Како миротворец, таа посредуваше во конфликтот меѓу нејзиниот сопруг и нејзиниот син Афонсо и спречи крвопролевање во 1323 година. Кралот ја протерал, но подоцна се покајал и ја примил назад со најголеми почести. Кога кралот се разболел, таа толку многу се грижела за него што тој се преобратил и умрел во 1325 година како вистински верник. Вокален филантроп, како вдовица стана францисканска калуѓерка, го продаде целиот свој имот и накит, ги подели парите на сиромашните и влезе во манастирот на Сиромашните Клерс во Коимбра. Како миротворец, таа повторно тргнала за да спречи конфликт меѓу нејзиниот син, португалскиот крал Афонсо IV. и неговиот зет, кралот Алфонсо XI од Кастилја. Исцрпена од патувањето, умрела од треска во градот Естремоз (Алентехо) на денешен ден, 4 јули 1336 година. Нејзиното тело било пренесено во Коимбра, а нејзиниот гроб станал место за чуда и аџилак. За свет е прогласен во 1625 година од папата Урбан VIII. Таа се повикува во случаи на љубомора, а таа е заштитничка на мирот, миротворци, невести, вдовици, добротворни дела и општества, добродетели, проблематични бракови, погрешно обвинети луѓе, кралици, жени од трето ред, жртви на прељуба, неверство и љубомора , Коимбра и многу населби, парохии и цркви низ целиот свет. Нејзе е посветена и парохиската црква во Башки Оштарије кај Карлобаг.
