Денеска ви претставуваметри песни од бугарската поетеса Евелина Митева (1981) која е доктор по филозофија при универзитетот во Софија (2010) и универзитетите во Бари (Италија) и Келн (Германија) (2014). Песните се во препев на Митко Гогов.
Евелина Митева ги држи семинарите за средновековна филозофија на Универзитетот во Келн. Автор е на монографијата „Антропологија на Алберт Велики“ (University Publishing, 2016), а преведува филозофски текстови од латински и германски, статии, есеи и критики.
Нејзините песни и раскази се објавени на бугарски, шпански и италијански. Живее во Келн со своето семејство и четири деца.
Претпролетна
Пролет, задишана пролет
се протнува прво во пороите,
во сивите денови и маглите,
во дождовите, ветровите
и со духот на тревите –
пролетта
не заплашува со мечтаење.
Од денес
Готова сум.
Го зедов ранецот
и нешто за пишување.
На никого не кажав дека тргнувам.
Дури и самата
не знаев дека сум заминала.
Разбрав
по синото небо со длабоки облаци,
пожолтените ниви – тешки и летни,
синчецот, сув и остар,
и по оваа долга, долга кривина.
Дури и да се вратам,
дури и да не изгледам поразлично –
знам – патот е во мене
и јас сум замината.
Домашна вештерка
Сакав да научам
како се прават магии. Баш така.
Вдишувам љубов –
издишувам ветер,
ја мешам напивката.
Ментол, маточина и мед.
Бркам магии, љубов, ѕвезди,
баници, перење, топли супи.
Ветерот ме вее, лисјата ме следат
но јас не се предавам – ги собирам и нив
во шкафот
со сѐ спомените и чајот.
Препев од бугарски јазик: Митко Гогов
извор: cooltura.mk
